صفحه ۶۵

در اینجا حضرت می‎فرماید: "ابتدع الاشیاء": خداوند اشیاء را آفرید "لا من شئ کان قبلها": نه از یک چیزی و ماده ای که قبل از آن وجود داشته باشد؛ بلکه خداوند اشیاء و موجودات را ابتدائا خلق فرموده است.

(و أنشأها بلا احتذاء أمثلة امتثلها)

(و خداوند اشیاء را ایجاد کرده بدون این که از نمونه هایی تقلید کرده باشد.)

این طور نبوده که همانند مهندسان و مخترعان، یک نمونه و مثالی از قبل داشته باشد و از روی آن اشیاء را خلق و ایجاد کند.

(کونها بقدرته و ذراءها بمشیته )

(خداوند موجودات را به قدرت خود به وجود آورده و به خواست و مشیت خود آنها را خلق کرده است.)

یعنی: اگر چه اسباب و علل ظاهری در تکوین موجودات دخالت دارند، ولی بالاخره همه اینها با قدرت و مشیت الهی بوده و علة العلل همه چیزها قدرت و اراده خداوند است.

(من غیر حاجة منه الی تکوینها، و لا فائدة له فی تصویرها)

(بدون این که خدا به تکوین موجودات احتیاجی داشته باشد، و در صورت بندی آنها سودی حاصلش شود.)

این که خداوند موجودات را صورت بندی و خلق می‎کند، برای او که فایده ای ندارد، بلکه فیاضیتش اقتضا کرده است که موجودات گوناگون را در شکل های مختلف صورت بندی و خلق کند.

ناوبری کتاب