اخلاص ثمره توحید
(و گواهی میدهم که نیست خدایی جز "الله" که تنهاست و شریکی برای او نیست.)
([این شهادت به وحدانیت خدا] کلمه ای است که خداوند اخلاص را نتیجه و تأویل آن قرار داده است.)
اگر انسان واقعا معتقد باشد که غیر از خدای یگانه هیچ موجودی قادر مطلق نیست و همه عالم در مقابل او تسلیم و فرمانبردارند و تنها اوست که مستحق عبودیت است و روزی دهنده و خالق موجودات میباشد و اوست که حاجات را برآورده میکند، آن وقت در اعمالش خلوص خواهد داشت و عباداتش با خلوص نیت خواهد بود.
این که ما خلوص در اعمال نداریم برای این است که برای غیر خدا ارزش قائل هستیم؛ اما اگر باور کردیم که فقط خداست که مستحق عبادت بوده و هر چه کمال است از آن اوست، طبعا در اعمال خود مخلص خواهیم بود.
از این رو حضرت میفرماید: "کلمة جعل البته "جعل" به صورت مجهول نیز قرائت شده است که معنای عبارت به این صورت میشود: "شهادت به وحدانیت خدا کلمه ای است که اخلاص نتیجه و تأویل آن قرار داده شده است". الاخلاص تأویلها": خدا خلوص در اعمال را تأویل کلمه توحید قرار داده است؛ یعنی: بازگشت