آیت‌الله منتظری

"آلاء" جمع "ألی" و یا "الی" است، یعنی: نعمت ها؛ و جمع آن اصلش "أألاء" بوده، سپس قاعده مداگر دو حرف همزه در کلمه ای کنار هم باشد و همزه دوم ساکن باشد همزه دوم قلب به حرفی می‎شود که با آن حرکت تناسب دارد، مانند: فتحه همزه در "أألاء" که با "الف" تناسب دارد و تبدیل به "آلاء" می‎شود؛ و اگر ضمه باشد با "واو" تناسب خواهد داشت، و در صورتی که کسره باشد تبدیل به "یاء" خواهد شد. جاری شده و تبدیل به "آلاء" می‎شود. "أسدی" هم به معنای عطا و بخشش است. این جمله عطف است به جمله قبلی، یعنی: "ثناء و ستایش خدای را به آنچه پیش فرستاده است، از نعمت های فراگیرش که ابتدائا آفریده، و گستردگی و فراوانی نعمت هایی که عطا کرده است."

"منن" جمع "منة" است، و منظور نعمت های ارزشمندی است که خدا به بندگانش عطا فرموده است.مفردات راغب، ص 777. از مهم ترین این نعمت ها نعمت رسالت و هدایت و ایمان است که خداوند به بندگانش عطا کرده است؛ همان طور که در قرآن کریم آمده است: (لقد من الله علی المؤمنین اذ بعث فیهم رسولا...) سوره آل عمران (3)، آیه 164. "خدا نعمت گرانقدری به مؤمنان داد آنگاه که در میان آنها پیامبری از خودشان مبعوث کرد... ."