در جلسه قبل گفتیم: زمانی که ابوبکر و عمر هر دو تصمیم گرفتند که فدک را از حضرت زهرا(س) بگیرند و این خبر به ایشان رسید، آن حضرت با گروهی از اعوان و انصار و خویشاوندان خود برای احقاق حق خویش به طرف مسجدالنبی (ص) حرکت کردند. در آن حال عده ای از مهاجر و انصار در مسجد گرد ابوبکر جمع شده بودند. وقتی آن حضرت و همراهان وارد مسجد شدند، برای احترام پرده ای را بین ایشان و مردم نصب کردند. آنگاه حضرت ناله جانسوزی زدند که در اثر آن، صدای تمام حاضران به گریه بلند شد؛ حضرت مهلت دادند تا مردم آرام شدند و پس از آن سخن خود را با حمد و ثنای خداوند و درود بر رسول خدا(ص) آغاز کردند؛ با شنیدن نام رسول خدا دوباره صدای گریه مردم بلند شد.
در کتاب "احتجاج" در ادامه روایت چنین آمده است:
"فلما أمسکوا عادت فی کلامها"
(آنگاه که مردم آرام گرفتند آن حضرت سخن خود را ادامه دادند.)
.jpg)
