آیت‌الله منتظری

این که بعضی می‎گویند شاعر این ابیات هند بن اثاثة است، شاید تا قبل از این بیت، از آن او باشد؛ و الا قائل این بیت که می‎فرماید: جبرئیل با ما سخن می‎گفت و مونس ما بود، حتما شخص حضرت زهرا(س) است.

(و تو ماه شب چهارده بودی، و نوری بودی که به وسیله آن روشنی پیدا می‎شد؛ بر تو نازل می‎شد از طرف خدای صاحب عزت، کتابهای آسمانی.)

(مردانی با تندی و عبوسانه با ما برخورد کردند، و ما سبک شدیم آن زمان که از ما غایب شدی؛ پس ما امروز مورد غصب واقع می‎شویم.)

(و ما برای تو گریه خواهیم کرد، تا وقتی که زنده ایم؛ مادامی که چشمهای ما اشک ریزان دارد، برای شما گریه می‎کنیم.)

"تهمال" مصدر است از ماده "همل"، بر وزن "تفعال"، مثل "تعداد"، و به معنای "جریان" می‎باشد؛ و معنای "سکب" هم ریزش تند و زیاد است؛ یعنی: ای پدر بزرگوار! گریه ما برای تو ادامه خواهد یافت و تا زمانی که چشمهای ما اشک دارد، در مصیبت فقدان شما