به هر حال حضرت در حالی که به طرف مسجد میرفتند بر پایین لباس خود پا میگذاشتند.
"ما تخرم مشیتها مشیة رسول الله (ص)"
( راه رفتن آن حضرت از راه رفتن رسول خدا(ص) هیچ کم نداشت.)
"خرم" یعنی: نقص و ترک ؛ و "مشیة" یعنی: نوع و هیأت راه رفتن؛ وزن "فعلة" برای هیأت یک کاری میآید و وزن "فعلة" برای تعداد آن، مثلا "جلسة" یعنی: نوع و هیأت نشستن، ولی "جلسة" یک بار نشستن را میرساند؛ در اینجا "مشیة" بر وزن "فعلة" آمده است و شکل و هیأت راه رفتن را معنا میدهد.
در واقع این عبارت میخواهد بگوید: در عین حال حضرت با همان وقار و متانت و شیوه ای که پیامبر(ص) در هنگام راه رفتن داشته اند حرکت میکردند، و شیوه راه رفتن ایشان کمتر از راه رفتن پیامبر(ص) نبود.بنابراین در معنای جمله: "تطاء ذیولها" همان احتمال دوم صحیح است؛ زیرا مشی پیامبر(ص) معتدل بوده نه با عجله و شتاب.
آماده شدن برای ایراد خطبه
"حتی دخلت علی أبی بکر و هو فی حشد من المهاجرین والانصار و غیرهم"
(تا این که حضرت وارد بر ابوبکر شدند؛ در حالتی که ابوبکر در جمع زیادی از مهاجرین و انصار و دیگر مسلمانان قرار گرفته بود.)
"حشد" به معنای جمعیت زیاد است؛ یعنی: مهاجرین و انصار دور ابوبکر را گرفته بودند، چون او خلیفه بود و شخصیتی شده بود.
.jpg)
