حضرت علی (ع) میدانستند که این توطئه را عمر درست کرده و اصلا عمر بود که به ابوبکر پیشنهاد کرد تا خالد را فرا خواند و نقشه ترور را طرح کنند؛ لذا گریبان عمر را گرفته و او را مورد عتاب خویش قرار دادند.ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغة (ج 13، ص 301) آورده است که از یکی از علمای اهل سنت به نام "نقیب" پرسیدم: چه شد که علی با آن همه دشمنی ها و کینه ها که با او داشتند، این همه سال از خطر ترور و توطئه سالم ماند و توانست در خانه خود زندگی کند؟ "نقیب" در جواب گفت: "علت این بود که علی (ع) پس از این که قدرت به دست آن جماعت افتاد، به کلی از فکر سیاست و حکومت بیرون رف ت و مشغول عبادت و نماز و تنظیم قرآن کریم شد و احیانا در بعضی امور با متولیان امر نیز هماهنگی میکرد، از این رو متولیان امر که خطری را از ناحیه او نمی دیدند او را به حال خود رها کردند، وگرنه علی (ع) را ترور کرده بودند...".