حضرت با بیان این جمله به اسماء میفهماند که خداوند توطئه و نقشه آنان را خنثی خواهد کرد و نمی گذارد آنها به هدفشان برسند؛ البته در تفسیر قمی اینجا با تفصیل بیشتری آمده است.
(و خالد بن ولید هم در کنار امیرالمؤمنین (ع) به نماز ایستاد، در حالی که شمشیری همراه او بود.)
تردید و پشیمانی ابوبکر در حال نماز
(فلما جلس أبوبکر فی التشهد، ندم علی ما قال و خاف الفتنة و عرف شدة علی (ع) و بأسه )
(پس هنگامی که ابوبکر برای تشهد نماز نشست، از آنچه گفته بود پشیمان شد و ترسید فتنه شود و شجاعت و تسلیم ناپذیری علی (ع) را یادآور شد.)
ابوبکر در همان حال تشهد با خود گفت: الان ممکن است علی (ع) با شجاعت و سرسختی ای که دارد بر خالد غالب شود، یا اگر خالد هم بتواند موفق شود، مردم و شیعیان علی (ع) تحریک شوند و بالاخره برای حکومت او فتنه درست شود.