بودید این همه گرفتاری و حوادث ناگوار پیش نمی آمد؛ یعنی اینها جرأت نداشتند با وجود شما این قدر به اهل بیت (ع) جسارت کرده و به حریم آنان تجاوز کنند. "کان" در "قد کان" تامه است، یعنی احتیاج به خبر ندارد و به معنای "حدث" میباشد.
(همانا جبرئیل با آوردن آیات الهی مونس و آرام بخش ما بود؛ [ولی با رفتن تو] جبرئیل هم از ما غایب شد، پس همه خوبی ها نیز از ما پوشیده شد.)
این که بعضی میگویند شاعر این ابیات "هند" دختر "اثاثة" است، شاید تا قبل از این بیت از آن او باشد؛ و الا سراینده این بیت که میفرماید: جبرئیل با آوردن آیات الهی مونس ما بود، حتما شخص حضرت زهرا(س) است.
(و تو ماه شب چهارده بودی، و نوری بودی که از نور تو بهره میگرفتند، و از طرف خدای صاحب عزت کتابهای آسمانی بر تو نازل میشد.)
(مردانی با تندی و عبوسانه با ما برخورد کردند، و ما سبک شدیم آن زمان که از ما غایب شدی؛ پس ما امروز مورد غصب (ظلم و ستم) واقع میشویم.)
"تجهم" یعنی: برخوردی که با تندی و عبوسانه باشد.
(پس ما برای تو گریه خواهیم کرد تا وقتی که زنده ایم؛ مادامی که چشم های ما اشک ریزان دارد.)