آیت‌الله منتظری

سوز حضرت فاطمه (س) بر مزار پدر

(قال (ع) : و دخلت فاطمة (س) المسجد و طافت بقبر أبیها و هی تبکی و تقول:)

(امام صادق (ع) می‎فرماید: و حضرت فاطمه (س) داخل مسجد شدند و قبر پدرشان را طواف کرده و در حالی که گریان بودند این اشعار را می‎خواندند:)این اشعار همان ابیاتی است که حضرت در پایان خطبه خود در مسجدالنبی (ص) آنها را خواندند، و شاید این ابیات را حضرت زهرا(س) بارها خوانده باشند.

(ای پیامبر! ما تو را از دست دادیم، همان گونه که زمین باران سرشارش را از دست می‎دهد، و قوم تو منحرف و تباه شدند؛ پس نظاره کن این قوم را و از ما غایب مشو.)

"فقد الارض" مفعول مطلق نوعی است؛ یعنی: ما تو را از دست دادیم، آن گونه از دست دادنی که زمین باران سرشارش را از دست می‎دهد. "وابل" یعنی: باران سرشار؛ و باران سرشار وقتی از دست برود، زمین از بین رفته و می‎میرد.

(همانا پس از تو خبرها و حوادث پر سر و صدایی رخ داد، که اگر شما شاهد و ناظر این وقایع بودید گرفتاری و مصیبت زیاد نمی شد.)

"هنبثة" یعنی: حوادث و سر و صداهای آشفته و در هم و بر هم. یعنی: بعد از رحلت شما حوادث و فتنه هایی اتفاق افتاد که اگر شما زنده