آیت‌الله منتظری

در جلسه قبل مقداری از روایت امام صادق (ع) را - که درباره ماجرای فدک است - خواندیم و گفتیم که وقتی ابوبکر فدک را از حضرت زهرا(س) غصب کرد، آن حضرت نزد او رفته و اعتراض کردند و چون ابوبکر شاهد طلب کرد بر این که شهادت دهند فدک از جانب پیامبر(ص) به حضرت فاطمه (س) واگذار شده، حضرت علی (ع) و ام أیمن بر این مطلب شهادت دادند، و ابوبکر نیز نامه ای نوشت مبنی بر این که فدک را به حضرت زهرا(س) بازگردانند؛ ولی در همان لحظه عمر وارد شد و نامه را پاره کرد و گفت: شهادت علی (ع) در این مورد قبول نیست و شهادت ام أیمن هم به تنهایی کفایت نمی کند.

پس از آن امیرالمؤمنین (ع) در مسجد بر ابوبکر وارد شد در حالی که جمعی از مهاجرین و انصار دور او گرد آمده بودند، و در آنجا با ابوبکر محاجه کرد و او را به استیضاح کشاند و فرمود: بینه و شاهد را شما باید اقامه کنید، چون فدک در اختیار حضرت زهرا(س) بوده و شما مدعی هستید که آن متعلق به همه مسلمانان است، و طبق حکم خدا و پیامبر(ص) مدعی باید بینه اقامه کند نه منکر. در اینجا ابوبکر ساکت شد، ولی عمر خطاب به مولا علی (ع) گفت: ما این حرفها را نمی فهمیم، یا شاهد بیاور و یا این که هیچ حقی در فدک برای تو و فاطمه نمی باشد.