(قال: فان کان فی ید المسلمین شئ یملکونه ثم ادعیت أنا فیه، من تسأل البینة ؟)
(حضرت علی (ع) فرمود: اگر در دست مسلمانان چیزی باشد که مالک آن باشند آنگاه من در مالکیت آن ادعا کنم، تو از چه کسی بینه [دلیل ] و گواه میخواهی ؟)
(علی (ع) فرمود: پس علت چیست که از فاطمه (س) تقاضای بینه و دلیل میکنی نسبت به آنچه که در تصرف او قرار دارد؟) (و قد ملکته فی حیاة رسول الله (ص) و بعده؛ و لم تسأل المسلمین بینة علی ما ادعوه شهودا، کما سألتنی علی ما ادعیت علیهم ؟)
(و حال آن که فاطمه (س) در زمان حیات رسول خدا(ص) و بعد از آن مالک فدک بوده است، و چرا از مسلمانان بینه و شاهد بر آنچه ادعا میکنند نمی خواهی ؟ همان گونه که از من تقاضای بینه و دلیل بر آنچه ادعا کرده بودم خواستی.)
خلاصه اشکال حضرت به ابوبکر این است که اگر کسی در خانه خود باشد و من از بیرون بیایم و بگویم مالک این خانه هستم، شما از چه کسی تقاضای شهود و بینه میکنید؟ از آن کسی که فعلا در خانه نشسته و "ذو الید" است یا آن که از بیرون آمده و ادعا میکند؟ معلوم است که باید از مدعی، شاهد و بینه طلب کرد. پیامبراکرم (ص) فرموده است: