(آنگاه عمر گفت: اوس بن حدثان و عایشه و حفصه شهادت میدهند بر این که پیامبر(ص) فرموده است: "ما طایفه انبیاء ارث باقی نمی گذاریم و آنچه از ما باقی میماند صدقه است".)در درسهای سابق پیرامون جعلی بودن این حدیث صحبت شد. (فان علیا زوجها یجر الی نفسه و أم أیمن امرأة صالحة لو کان معها غیرها لنظرنا فیه )
(پس همانا علی شوهر فاطمه است و او به نفع خودش شهادت میدهد، و ام أیمن هم زن صالحی است و اگر فرد دیگری همراه او شهادت میداد یک فکری برای آن میکردیم.)از عبارت: "و قال: اوس بن الحدثان..." تا "... لنظرنا فیه" در کتاب "احتجاج" وجود ندارد، ولی در تفسیر علی بن ابراهیم، ج 2، ص 155، آمده است. و نیز در عبارت: "فخرجت فاطمة (س) من عندهما باکیة حزینة" در کتاب "احتجاج" دو کلمه: "من عندهما" و "حزینة" ذکر نشده است.
(پس حضرت فاطمه (س) از نزد ابوبکر و عمر خارج شد در حالی که گریه میکرد و محزون بود.)
(و در آن حالت [خطاب به عمر] فرمود: خدا شکمت را پاره کند، همان گونه که این نوشته مرا پاره کردی.)
بعد از سالها نفرین حضرت زهرا(س) مستجاب شد؛ و البته از اینجا فهمیده میشود که لازم نیست دعاها فورا مستجاب شوند، و گاهی مصلحت در آن است که در زمان خاصی دعاها به استجابت برسند.