صفحه ۳۹۲

در ذهن ما هست نمی باشد؛ بلکه میراث به معنای عام آن به چیزی گفته می‎شود که از ناحیه پدر به فرزند برسد، ولو در زمان حیات پدر هم باشد. به همین لحاظ است که می‎گویند فلانی هوش و استعداد را از پدرش به ارث برده، در صورتی که در زمان حیات پدر به ارث برده است.

(و قد جعلها لی رسول الله (ص) بأمر الله تعالی )

(و حال آن که فدک را رسول خدا(ص) به امر خدای متعال برای من قرار داده است.)

همان طور که گفته شد از این عبارت فهمیده می‎شود که منظور از "میراث" آن ارث اصطلاحی نیست؛ زیرا حضرت زهرا(س) که متهافت سخن نمی گویند، بنابراین همین که از ناحیه پدر رسیده باشد ولو در زمان حیاتش باشد ارث است، و در واقع همان گونه که حضرت زهرا(س) تصریح کرده اند فدک به امر خدای متعال و توسط پیامبراکرم (ص) به آن حضرت واگذار شده است؛ و روایات بسیاری از شیعه و سنی نقل شده است که وقتی آیه شریفه: (و آت ذا القربی حقه ) نازل شد، پیامبر(ص) از جبرئیل توضیح خواست که مراد از "ذا القربی" کیست ؟ جبرئیل پاسخ داد: مراد حضرت زهرا(س) می‎باشد؛ و پیامبر(ص) حضرت زهرا(س) را خواستند و فدک را برای ایشان قرار دادند.در تفسیر "الدر المنثور" آمده: بزاز، ابویعلی، ابن ابی حاتم و ابن مردویه از ابی سعید خدری نقل کرده اند: هنگامی که آیه شریفه فوق - که در سوره اسراء، آیه 26 قرار دارد - نازل شد، پیامبر(ص) فدک را به حضرت زهرا(س) بخشیدند. همین مطلب را نیز ابن مردویه از ابن عباس نقل کرده است. جریان توضیح خواستن پیامبر(ص) از جبرئیل نسبت به مقصود آیه ذکر شده، در روایت 5 از باب 1 انفال کتاب "وسائل"، و نیز کتاب "کافی"، ج 1، ص 543، روایت پنجم ذکر گردیده است. در کتاب "بحارالانوار" (چاپ قدیم، ج 8، ص 93؛ و چاپ جدید، ج 29، ص 105) نیز روایات زیادی با سندهای مختلف پیرامون شأن نزول آیه شریفه فوق ذکر شده است.

ناوبری کتاب