زمان حیات پیامبر(ص) در اختیار حضرت زهرا(س) بوده، و الا بعید است در مدت چند روز (حدود ده روز) پس از وفات پیامبر(ص) و در آن اوضاع و شرایط بتوان با سرعت وکیلی را انتخاب کرد؛در ضمن همین روایت هنگامی که محاجه حضرت امیر(ع) با ابوبکر در مورد فدک نقل میشود، در دو مورد حضرت تصریح کرده اند که پیامبر(ص) فدک را در زمان حیاتشان به حضرت فاطمه (س) تملیک کرده اند. همچنین در محاجه حضرت زهرا(س) با ابوبکر، آن حضرت میفرماید: "و قد جعلها لی رسول الله (ص)" که ظاهرا در زمان حیات آن حضرت مراد است، و در خطبه آن حضرت در مسجد مدینه نیز عبارت "نحلة أبی" آمده است که به معنای "بخشش پدرم" میباشد. در عین حال در روایت لفظ "میراث" هم آمده است، که البته این دو قابل جمع هستند.
فدک یک باغ و قریه آبادی بوده در حجاز، حوالی مدینه، و در بعضی از روایات آمده است که یک چشمه ای هم داشته که آب از آن میجوشیده است. تقریبا تا آنجا نزدیک به سه روز راه بوده و سه منزل از مدینه فاصله داشته که حدود 24 فرسخ میشود.
حال ابوبکر که خلیفه مسلمانان شده و همه چیز ظاهرا در دست اوست، چطور یک دفعه به فکر میافتد که فدک را از حضرت زهرا(س) بگیرد و آن را غصب کند؟ دلیل آن روشن است: به خاطر این که فدک به عنوان یک منبع مالی مهم برای مولا امیرالمؤمنین (ع) و بیت امامت محسوب میشده و وقتی چنین منبع مالی در اختیار حضرت باشد به طور طبیعی چند نفر هم اطراف ایشان جمع میشوند و ممکن است در آینده برای حکومت آنها خطر داشته باشند. ابوبکر و عمر میخواستند موقعیت امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا(س) را تا جایی که امکان داشت در جامعه تضعیف کنند تا هیچ گاه توان مبارزه با