صفحه ۳۹۰

زمان حیات پیامبر(ص) در اختیار حضرت زهرا(س) بوده، و الا بعید است در مدت چند روز (حدود ده روز) پس از وفات پیامبر(ص) و در آن اوضاع و شرایط بتوان با سرعت وکیلی را انتخاب کرد؛در ضمن همین روایت هنگامی که محاجه حضرت امیر(ع) با ابوبکر در مورد فدک نقل می‎شود، در دو مورد حضرت تصریح کرده اند که پیامبر(ص) فدک را در زمان حیاتشان به حضرت فاطمه (س) تملیک کرده اند. همچنین در محاجه حضرت زهرا(س) با ابوبکر، آن حضرت می‎فرماید: "و قد جعلها لی رسول الله (ص)" که ظاهرا در زمان حیات آن حضرت مراد است، و در خطبه آن حضرت در مسجد مدینه نیز عبارت "نحلة أبی" آمده است که به معنای "بخشش پدرم" می‎باشد. در عین حال در روایت لفظ "میراث" هم آمده است، که البته این دو قابل جمع هستند.

فدک یک باغ و قریه آبادی بوده در حجاز، حوالی مدینه، و در بعضی از روایات آمده است که یک چشمه ای هم داشته که آب از آن می‎جوشیده است. تقریبا تا آنجا نزدیک به سه روز راه بوده و سه منزل از مدینه فاصله داشته که حدود 24 فرسخ می‎شود.

حال ابوبکر که خلیفه مسلمانان شده و همه چیز ظاهرا در دست اوست، چطور یک دفعه به فکر می‎افتد که فدک را از حضرت زهرا(س) بگیرد و آن را غصب کند؟ دلیل آن روشن است: به خاطر این که فدک به عنوان یک منبع مالی مهم برای مولا امیرالمؤمنین (ع) و بیت امامت محسوب می‎شده و وقتی چنین منبع مالی در اختیار حضرت باشد به طور طبیعی چند نفر هم اطراف ایشان جمع می‎شوند و ممکن است در آینده برای حکومت آنها خطر داشته باشند. ابوبکر و عمر می‎خواستند موقعیت امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا(س) را تا جایی که امکان داشت در جامعه تضعیف کنند تا هیچ گاه توان مبارزه با

ناوبری کتاب