شروع ماجرا به روایت امام صادق (ع)
(عن أبی عبدالله (ع)، قال: لما بویع أبوبکر و استقام له الامر علی جمیع المهاجرین و الانصار)
(امام صادق (ع) فرمودند: زمانی که با ابوبکر بیعت شد و پایه های حکومت او بر تمام مهاجرین و انصار محکم گشت.)
"أمر" معمولا به حکومت گفته میشود؛ در قرآن هم که میفرماید: (و شاورهم فی الامر) سوره آل عمران (3)، آیه 159؛ یعنی: و یا حضرت امیر(ع) که میفرماید: "فلما نهضت بالا مر نکثت طائفة و مرقت أخری"نهج البلاغة، خطبه سوم، خطبه شقشقیه. "همین که حکومت به دست من رسید، عده ای بیعت را نقض کردند و عده ای دیگر از دین خارج شدند." در تمامی این عبارتها مقصود از "أمر" حکومت است، و از حکومت به لفظ "أمر" تعبیر میکرده اند.
در اینجا هم امام صادق (ع) میفرمایند: "زمانی که با ابوبکر بیعت شد و امر بر او محکم گردید." یعنی: حکومت او بر مسلمانان استحکام یافت.
(شخصی را به فدک فرستاد تا آن شخص، وکیل حضرت فاطمه (س) را از آنجا بیرون کند.)
از این عبارت معلوم میشود که حضرت زهرا(س) وکیل و کارگزاری در منطقه فدک داشته اند، و همین مؤید این است که فدک در