صفحه ۳۷۱

"معاطس" جمع "معطس" است، به معنای مکان عطسه، یعنی: بینی؛ یعنی: به خاک مالیده شود بینی کسانی که: (یحسبون أنهم یحسنون صنعا) خیال می‎کنند کار خوبی کردند، ولی در واقع فتنه کردند و مردم را از مسیر حق خارج ساختند و اساس ظلم و انحراف را در تاریخ اسلام پی ریزی کردند.

حضرت با استناد به آیه شریفه قرآن در ادامه می‎فرمایند:

(ألا انهم هم المفسدون و لکن لایشعرون ) سوره بقره (2)، آیه 12.
(آگاه باشید! آنان همانا مفسد هستند ولی درک نمی کنند.)
(ویحهم !گذشت که "ویح" برخلاف "ویل" به عنوان دلسوزی و تعجب به کار می‎رود؛ "ویحهم" یعنی: در شگفتم از کار آنها. البته برخی آن را به همان معنای "ویل" دانسته اند، یعنی: وای بر آنها. أفمن یهدی الی الحق أحق أن یتبع أمن لایهدی الا أن یهدی )

(درشگفتم از آنها، آیا کسی که دیگران را به راه حق هدایت می‎کند سزاوارتر به پیروی است یا آن کسی که هدایت نمی کند مگر آن که خود هدایت شود؟)

این آیه دلالت بر این دارد که آن کسی که اعلم به مبانی دین است و جامعه را بهتر می‎تواند راهنمایی کند، او باید جلودار و امام باشد؛ نه کسی که در هدایت و درک مسائل در رتبه بعد قرار دارد و نیاز به کمک و هدایت دیگری دارد.

(فما لکم کیف تحکمون ؟!) سوره یونس (10)، آیه 35.
(پس شما را چه شده است ؟ چگونه حکم و قضاوت می‎کنید؟!)

ناوبری کتاب