آیت‌الله منتظری

همان طور که قبلا عرض کردم در کلمات مولا امیرالمؤمنین (ع) و حضرت فاطمه (س) تشبیهات و استعارات فراوان یافت می‎شود.

پرندگان بالهای خوبشان بالهای جلوی آنهاست. می‎گویند باز شکاری ده بال دارد که در جلو قرار دارد، پرندگان دیگر هم هر کدام به حسب خودشان بالهای جلویشان، هم وسیله پریدن آنها و هم وسیله قدرتشان می‎باشند و هم با آن بالها از خود دفاع می‎کنند؛ اما بالهای عقب که در قسمت دم آنها قرار دارند، به اندازه بالهای جلو اهمیت ندارند.

حضرت تشبیه کرده و می‎خواهند بفرمایند: این مردم بالهای خوب جلو را که وسیله قدرت وشجاعت وپرش هستند کنار گذاشته و از بالهای عقبی و قسمت دم کمک گرفته اند.

"استبدلوا و الله": به خدا قسم اینان بدل گرفته اند "الذنابی": بالهایی را که در قسمت دم قرار گرفته "بالقوادم": به جای بالهای جلو. "ذنابی" به معنای دم است، منتها در حیوانات دیگر "ذنب" می‎گویند، مثلا: به دم گوسفند می‎گویند: ذنب، اما در پرندگان معمولا به جای "ذنب" می‎گویند: "ذنابی".

به افراد ضعیف و دنباله رو هم که معمولا پیرو دیگران هستند و از خود اراده ندارند "ذنابی" گفته می‎شود؛ کنایه از این است که اینان آدمهایی را که باارزش هستند و جلودار و شجاع بوده و وسیله پرش و ترقی و تکامل جامعه می‎باشند کنار گذاشته، و افراد ضعیف و دنباله رو را انتخاب کرده اند. در تاریخ هم آمده است که در خیلی از جنگ های