صفحه ۳۶۸

(لبئس المولی و لبئس العشیر) سوره حج (22)، آیه 13.
(چه بد است آن که مولاست و چه بد است آن که دوست و یاور آن است.)

این جمله از قرآن مجید استفاده شده است. "مولی" یا به معنای متعارف است، یعنی: آقا و مالک، و یا به معنای یاور و رفیق و محب؛ و "عشیر" هم به معنای دوست، یاور و همدم است؛ پس "مولی" و "عشیر" به هر دو معنا تکیه گاه هستند؛ یعنی: اینها تکیه گاه بدی برای خودشان درست کردند.

(و بئس للظالمین بدلا) سوره کهف (18)، آیه 50.
(و برای ظالمان این تکیه گاهها تکیه گاه بدی است.)

این جمله نیز برگرفته از قرآن مجید است. و منظور حضرت زهرا(س) جریان سقیفه است که فرصت طلبان به جای حضرت علی (ع) ابوبکر را امام و خلیفه مسلمین معرفی کردند.

تصویری از جریان سقیفه

(استبدلوا والله الذنابی بالقوادم )
(به خدا قسم اینان بالهای جلو را رها کرده و بالهای عقب [دم ] را گرفته اند.)

"قوادم" جمع "قادمة" بالهای جلو، و "ذنابی" به ضم ذال، دم و بالهای عقب روی دم را می‎گویند.

ناوبری کتاب