آنان را حرکت دهی و رهبریشان کنی، نه تو خسته میشوی و نه آنان، و تا آخر کار باقی خواهند ماند.
اینها همه تشبیه است؛ یعنی: قافله جامعه با نرمش و مدارا حرکت میکرد و خشونت و تندی در آن به کار نمی رفت. بالاخره عاقبت تندی و خشونت، خستگی حاکم و مردم و بی تفاوتی آنها در برابر مشکلات حکومت میباشد؛ و قهرا رابطه مردم و حکومت روز به روز ضعیف تر خواهد شد.
اگر یک دسته افرادی را که تشنه هستند بخواهند به کنار جوی آبی ببرند، یک وقت راهنما آنها را بر یک رودخانه صاف و گوارا میبرد و یک وقت هم بر محل آب گل آلود و مضری میرساند. در اینجا نیز حضرت زهرا(س) از تشبیه استفاده کرده و میخواهند بفرمایند: اگر حضرت علی (ع) جامعه را هدایت میکرد، مردم را به یک آبشخوری که بسیار گوارا باشد میرساند.
"منهل" یعنی: آبشخور. در کنار رودخانه ها یک جایی را باز میکردند تا بشود از رودخانه آب برداشت، و به آن "منهل" میگفتند. "نمیر" و "نمر" هر دو به معنای آب تمیز، مفید و نافع استعمال میشوند. البته بعضی معتقدند "نمیر" با "نمر" فرق میکند، "نمر" یعنی: آب گوارا، ولی "نمیر"