صفحه ۳۴۴

کم کم آب را بپاشد، ولی "سن الماء" یعنی: آبها را بریزد.

در اینجا حضرت می‎فرمایند: غارتش را بر سر اینها پاشیدم، یا بر سر اینها ریختم. وقتی دشمن می‎آید از همه طرف غارت می‎کند و همه چیز را از بین می‎برد، این کاری هم که مردم آن زمان کردند و مسیر خلافت را منحرف کردند، در حقیقت غارتی است که تالی فاسد دارد و موجب تسلط دشمن و قتل و غارت در آینده خواهد شد، و همه مفسده های آن به عهده خود اینهاست.تاریخ نیز به خوبی گواهی می‎دهد که منحرف کردن خلافت و امامت از مسیر اصلی خود موجب چه مفسده ها و خونریزی هایی گردید، و در واقع تمام مصیبت ها و بیچارگی های مسلمانان از آن زمان تاکنون ریشه در این مسأله دارد.

در بعضی از نسخه ها مثل کتاب "معانی الاخبار" کلمه "عارها" آمده که معنای بهتری به جمله می‎دهد، یعنی: بار کردم و پاشیدم بر آنان ننگ عملشان را.

(فجدعا و عقرا و بعدا للقوم الظالمین )
(پس ذلت و هلاکت و دوری از رحمت خدا بر قوم ستمکار باد.)

"جدع" در اصل به معنای بینی بریده است، و "جدعا لک" یعنی: خدا تو را معیوب کند، و در اینجا کنایه از خواری و ذلت است. "فجدعا" یعنی: بریده باد بینی آنها، خواری و ذلت باد بر آنها. "و عقرا" در اصل به معنای زخم زدن و پی کردن (قطع دست و پای) اسب و شتر است، و چون نتیجه قطعی آن هلاکت حیوان است به معنای کشتن هم آمده است، یعنی: هلاکت باد. "و بعدا للقوم الظالمین": و دوری از رحمت خدا برای گروه ستمکار و ظالم باد.

ناوبری کتاب