صفحه ۳۳۷

استعاره و تشبیه می‎باشد؛ اگر در کلمات پیامبراکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) نیز دقت شود، مشاهده می‎شود که آن بزرگواران به طور فراوان از استعارات و تشبیهات استفاده کرده اند. در اینجا هم که حضرت زهرا(س) این سخن را می‎گویند، زمانی است که حضرت در بستر بیماری است، و در این زمان کوتاهی که بعد از پیامبراکرم (ص) زندگی کردند، گرچه زمان کوتاهی بود اما مردم را آزمایش کرده بودند، چه در زمانی که در مسجد خطبه خواندند و چه در مکانهای دیگر. بالاخره دیدند که این مردان تا چه اندازه همت و شجاعت و مردانگی دارند! از این رو حضرت این نامردی و بی وفایی مردم را به میوه تلخی تشبیه می‎کنند که انسان وقتی بدون توجه در دهان می‎گذارد، از شدت تلخی مزه اش آن را بیرون می‎اندازد و از دهان خارج می‎کند. این مردم آن قدر بی وفا بوده اند که حضرت دیگر هیچ اعتمادی به آنها نداشته، بلکه از آنها منزجر و متنفر شده بودند.

(و شنأتهم بعد أن سبرتهم )
(و از آنها بدم آمد بعد از آن که امتحانشان کردم.)

"سبر" به معنای امتحان؛ و "شناء" نیز به معنای بغض و عداوت است. یعنی: بعد از آن که مردان شما را آزمایش کردم و فهمیدم که اهل وفا و مردانگی نیستند، بلکه به دنبال دنیا و رفاه طلبی هستند، از آنها بدم آمد و متنفر شدم.

(فقبحا لفلول الحد)
(پس چه زشت و ناپسند است کند شدن تیزی شمشیر.)

خیلی زشت است چیزی که باید تند و تیز باشد کند شود؛ مثلا:

ناوبری کتاب