به هر حال معلوم میشود که معمول بوده قبل از شروع سخن، ابتدا حمد و ثنای الهی را به جا آورند و آنگاه مشغول صحبت شوند.
در این خطبه هم حضرت، ابتدا حمد و ستایش خدا را به جا میآورند و بر پیامبراکرم (ص) درود و صلوات میفرستند و پس از آن آغاز به سخن میکنند.
تصویری از بی وفایی مردم
(سپس فرمود: به خدا قسم صبح کردم در حالی که از دنیای شما بیزارم، و بغض مردان شما در دلم جای گرفته است.)
"عاف الشئ" به معنای "کرهه" است، یعنی: نسبت به آن چیز کراهت دارد. همچنین "قالیة" به معنای "مبغضة" میباشد؛ در قرآن کریم هم آمده است: (ما ودعک ربک و ما قلی ) سوره الضحی (93)، آیه 3. "[ای پیامبر] خدا تو را رها نکرده و نسبت به تو خشمگین نیست." که "ما قلی" به معنای "ما أبغض" است.
در اینجا حضرت میفرمایند: "عائفة لدنیاکن": از دنیای شما بیزارم؛ "قالیة لرجالکن": بغض مردان شما در دلم جای گرفته است.
"لفظ" به معنای "رمی من الفم" میباشد، یعنی: از دهان بیرون انداختن. نکته ای که قابل ذکر است این که کلمات بزرگان همیشه دارای