آیت‌الله منتظری

زهرا(س) ذکر کرده است. کتابهای دیگری هم این خطبه را نقل کرده اند، ولی من آن را از روی کتاب "احتجاج" مرحوم طبرسی احتجاج، چاپ نجف، ج 1، ص 146 تا 149. علاوه بر کتاب احتجاج، این خطبه در منابع زیر با تفاوتهایی در نقل بعضی عبارتها و کلمات آمده است: الف: بلاغات النساء، احمد بن ابی طاهر معروف به ابن طیفور، چاپ نجف، ص 19؛ و چاپ بیروت، ص 32. ب: معانی الاخبار، شیخ صدوق، ص 354 و 355، با ذکر دو سند، و با شرح و توضیح کلمات آن. ج: أمالی، شیخ طوسی، ص 374، حدیث 55. د: دلائل الامامة، محمد بن جریر طبری، ص 39. ه' : منال الطالب فی شرح طوال الغرائب، ابن اثیر، مبارک بن محمد، جامعة أم القری، مکة، ص 528 و 529. و: شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج 16، ص 233، به نقل از کتاب "السقیفة و فدک"، ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری. ز: کشف الغمة، علی بن عیسی اربلی، ج 1، ص 492، به نقل از کتاب "السقیفة و فدک"، ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری. می‎خوانم و به نقل کتاب "بحارالانوار" هم توجه دارم.

راوی این خطبه "سوید بن غفلة" است؛ بعضی نام او را "سوید بن غفلة" گفته اند، اما مشهور رجالیون شیعه و سنی همان "سوید بن غفلة" ذکر کرده اند.

ایشان فرد خوبی بوده و در زمان پیامبر(ص) به اسلام گرویده است، اما موفق نشده به مدینه بیاید و پیامبر(ص) را زیارت کند.

حال اگر ملاک در اصحاب این باشد که پیامبر(ص) را دیده باشند، سوید بن غفلة پیامبر را ندیده و جزو اصحاب محسوب نمی شود؛ ولی اگر ملاک در صحابه پیامبر بودن، اسلام آوردن در زمان آن حضرت باشد، ایشان نیز از اصحاب پیامبر(ص) به حساب می‎آید.