صفحه ۳۲۰

خدایا غاصبان خلافت و فدک زور دارند و هر کاری می‎خواهند می‎کنند، ولی خدایا قدرت تو بی نهایت است؛ تو خود به حساب اینها رسیدگی کن و جزایشان را بده.

(و أشد بأسا و تنکیلا)
(و عذاب و انتقام تو از دیگران شدیدتر خواهد بود.)

"بأس" یعنی: عذاب، و "تنکیل" یعنی: عقوبت؛ یعنی: خدایا تو خود اینها را عقاب کن و به عذاب دردناک گرفتار فرما.

دلداری امام (ع) به حضرت فاطمه (س)

(فقال أمیرالمؤمنین (ع) : لا ویل لک ، بل الویل لشانئک )

(پس امیرالمؤمنین (ع) [خطاب به حضرت فاطمه (س) ] فرمود: وای بر تو نیست، بلکه وای بر آنهایی است که بغض تو را داشته و دشمن تو هستند.)

"ویل" معنایش در حقیقت عذاب و عقاب است، و آن غیر از "ویح" است؛ "ویح" در مواردی گفته می‎شود که به عنوان دلسوزی باشد، اما "ویل" به معنای عذاب و عقاب می‎آید. اینجا چون حضرت زهرا(س) فرموده بود که وای بر من در هر صبحگاه و شبانگاه، لذا امیرالمؤمنین (ع) می‎فرماید: وای بر تو نیست، بلکه وای بر آن کسانی است که به تو ظلم کرده اند و بدخواه و دشمن تو هستند. "شانی" به کسی می‎گویند که بغض و دشمنی دارد. در قرآن کریم هم آمده است: (ان شانئک هو الابتر) .سوره کوثر (108)، آیه 3.

ناوبری کتاب