صفحه ۳۱۰

می‎رباید و غصب می‎کند و مسلمانان همه ساکت نشسته اند و هیچ کس دفاعی نمی کند!از کلام حضرت استفاده می‎شود که فدک تنها وسیله زندگی ساده اهل البیت (ع) بوده است، و بسا قسمت ناچیزی از آن را جهت زندگی معمولی خود برداشته و قسمت اعظم درآمد فدک را در مصارف و مصالح عمومی مسلمانان به کار می‎برده اند؛ (همانند شیوه ای که علما و مراجع بزرگ تقلید در طول غیبت کبری درباره وجوهات شرعیه عمل می‎کنند و در حد ضرورت و زندگی ساده و معمولی خود از آن استفاده کرده و بقیه را در جهت مصالح حوزه ها و ترویج دین مصرف می‎کنند). یکی از عللی که حاکمیت ابوبکری فدک را غصب کرد، به این خیال بود که اهل البیت (ع) در فشار و مضیقه زندگی قرار گرفته و سر تسلیم به حاکمیت نامشروع و غاصبانه آنان فرود آورند! آن چنان که حکومت ها از همین راه در طول تاریخ، شخصیت هایی را به مداحی و تأیید حکومت خود واداشته اند.

(لقد أجهد [أجهر] فی خصامی )
(همانا او [ابوبکر] در دشمنی با من کوشش کرد.)

البته در بعضی نسخه ها "أجهر" آمده است، یعنی: او به شکل علنی و آشکارا به دشمنی با من برخاست.

(و ألفیته ألد فی کلامی )
(و او را در مکالمه ای که با وی داشتم دشمنی سرسخت و لجوج یافتم.)

"ألد" به دشمن سرسخت گفته می‎شود، دشمنی که بیشتر از همه ستیزه جویی می‎کند. در قرآن هم که می‎فرماید: (و هو ألد الخصام ) سوره بقره (2)، آیه 204. به همین معناست.

ناوبری کتاب