"ثم انکفأت (س) و أمیرالمؤمنین (ع) یتوقع رجوعها الیه": (آنگاه حضرت به طرف خانه بازگشت در حالی که امیرالمؤمنین (ع) منتظر آمدن آن حضرت بود.)
"و یتطلع طلوعها علیه": (و چشم به راه و منتظر دیدن حضرت زهرا(س) بود.)
"تطلع" یعنی: سر کشیدن. حضرت علی (ع) مرتب سر کشیده و منتظر بازگشت حضرت فاطمه (س) بودند. از اینجا معلوم میشود که آن حضرت نگران حال حضرت زهرا(س) هم بوده اند که نکند خدای ناکرده بلایی به سر ایشان بیاید و دشمنان به ایشان صدمه ای وارد آورند.
"فلما استقرت بها الدار، قالت لا میرالمؤمنین (ع)": (پس وقتی حضرت در خانه قرار گرفتند، خطاب به امیرالمؤمنین (ع) کرده و فرمودند:)
آدمهایی که متهم هستند و مورد تعقیب میباشند یک گوشه ای خود را مخفی میکنند. حالا حضرت زهرا(س) خطاب به حضرت علی (ع) میفرماید: "همانند آدمهای ظنین و متهم به گوشه ای نشسته ای ؟" و دست روی دست گذاشته ای ؟
(تو بودی که بالهای باز شکاری را در هم شکستی، ولی حالا پرهای پرندگان ضعیف به تو خیانت کرده اند [تو را شکست دادند].)