(و جبرئیل با نزول آیات وحی مونس ما بود، ولی تو از میان ما رفتی و با رفتنت همه خوبی ها نیز از ما پنهان شد.)
وقتی جبرئیل میآمد و برای پیامبر(ص) آیات الهی را نازل میکرد، طبعا آثار آن قبل از دیگران به حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین (ع) سرایت میکرد، و لذا رحلت پیامبر(ص) بیشتر از همه برای اهل بیت (ع) سخت و ناگوار بود.
(پس ای کاش پیش از تو مرگ ما را فرا گرفته بود، زمانی که تو از بین ما رفتی و بین ما و تو تلی از شن حائل شد.)
"کثب" جمع "کثیب" است، یعنی: رمل و شن؛ و چون در آن مناطق شن فراوان بود و معمولا قبرها را با شن میپوشاندند، حضرت این گونه تعبیر کرده اند.
(همانا ما مصیبت زده شده ایم به چیزی که هیچ صاحب حزنی از خلایق - نه از عرب و نه از عجم - این چنین مصیبت ندیده است.)
وقتی حضرت این اشعار را خواندند و درد دل خود را با پیامبر(ص) بیان کردند، مسجد را ترک کرده و به طرف خانه حرکت میکنند.