ای فرستادگان ؟" ولی بیشتر در امور مکروه و ناپسند و پیشامدهای ناگوار به کار میرود.
(ما تو را از دست دادیم، همان گونه که زمین باران سرشار خود را از دست میدهد؛ و قوم تو تباه شدند؛ پس شاهد و ناظر بر آنان باش و غایب مشو.)
"وابل" یعنی: بارانی که مستمر ببارد و موجب زنده شدن زمین گردد؛ اگر زمین باران را از دست بدهد میمیرد. حضرت خطاب به پیامبر(ص) میفرمایند: ما شما را از دست دادیم، همان گونه که زمین بارانی را که موجب حیات اوست از دست میدهد؛ یعنی: شما موجب حیات جامعه بودید.
(هر کسی که برای او قرب و منزلتی نزد خدا هست، به بستگان خود نزدیک میشود.)
"أدنین" جمع "أدنی" است، مثل "مصطفین" که جمع "مصطفی" میباشد.
مرحوم علامه مجلسی برای این عبارت چهار معنا ذکر کرده است؛ ولی من احتمال میدهم که منظور حضرت زهرا(س) این باشد که: یا رسول الله (ص) ! شما که پیش خدا دارای قرب و منزلت هستی، از ما نیز یادی کن و ما را فراموش مکن؛ زیرا هر کسی که مقرب درگاه خدا شود و در بارگاه الهی منزلت پیدا کند، نزدیکان خودش را شفاعت میکند و واسطه میشود که خدا حاجت آنان را برآورد و مشکلشان را