است که در آن "شر ما منه اعتضتم" آمده است. "اعتیاض" که مصدر آن است به معنای عوض گرفتن است؛ یعنی: شما با خانه نشین کردن حضرت علی (ع) و دادن قدرت به ابوبکر و نیز با غصب فدک، بد عوضی را انتخاب کردید.
به "لام" در "لتجدن" "لام توطئه" میگویند، یعنی: این که "لام" تمهید و مقدمه قسم میباشد و چون بر سر فعل مضارع مؤکد به نون تأکید ثقیله درآمده، نهایت در تأکید است و حتمی بودن وقوع مضمون جمله را میرساند. حضرت میخواهند بفرمایند: به خدا قسم آنچه را که غصب کرده و گرفته اید، بار سنگینی دارد و در قیامت باید پاسخگوی آن باشید.
البته حمل آن در دنیا نیز سنگین است، زیرا تمام انحرافات و مظالم حکومت های بنی امیه و بنی عباس و... تا ظهور امام زمان (ع)، معلول جریان غصب خلافت و امامت اهل البیت (ع) در صدر اسلام است.
"غب" به دنباله و عاقبت کار میگویند؛ "وبیل" و "وبال" نیز به معنای سختی و دشواری است. یعنی: عاقبت این کاری که کردید هم در دنیا و هم در آخرت خیلی سنگین و وخیم خواهد بود؛ حالا چه موقع معلوم میشود که نتیجه این غصب خلافت و فدک وخیم بوده است ؟ جواب این سؤال در ادامه کلام حضرت آمده است که:
.jpg)
