صفحه ۲۹۰

را هم منکر می‎شود، همان گونه که در قرآن هم آمده است: (ثم کان عاقبة الذین أساؤا السوأی أن کذبوا بایات الله ) سوره روم (30)، آیه 10. "آنگاه عاقبت کسانی که اعمال زشت انجام می‎دهند این می‎شود که آیات الهی را تکذیب کرده و منکر شوند."

(فأخذ بسمعکم و أبصارکم )
(و [این کارهای زشت ] گوش ها و چشم هایتان را گرفته است.)

مراد از "چشم و گوش" چشم و گوش باطنی است؛ یعنی: این کارهای شما باعث شده که چشم هایتان کور شود و حقیقت را نبینید و گوش هایتان کر شود و حرف حق را نشنوید. انسان گاهی در اثر علاقه شدید به پست، مقام و مال دنیا و یا ترس از گرفتاری و شدت عمل حاکمیت، حقیقت را نادیده گرفته و چه بسا آن را جابجا و عوضی می‎فهمد و یا توجیه می‎کند.

تغییر مسیر امامت و آینده آن

(و لبئس ما تأولتم )
(و چه بد تأویل و توجیهی کردید.)

این جمله را در اینجا به دو صورت می‎توان معنا کرد:

صورت اول: جمله حضرت بدین معنا باشد که "مآل و نتیجه کارتان، به جای بدی رسیده است." "أول" یعنی: عاقبت و نتیجه کار. عاقبت کارتان این شد که به نام اسلام و قرآن علیه مجسمه اسلام و عدالت توطئه کنید و اسلام را از مسیر اصلی اش منحرف سازید.

ناوبری کتاب