بازمی خواند که... رضای فاطمه رضای خداست و هر که او را به ناخشنودی وا دارد خدا را به ناخشنودی وا داشته است. اما بزرگترین درسی که این یادگار پیامبر و آموزگار همه انسان ها به نسل ها آموخت، خطبه ای بود که بر فراز سکوی تاریخ در مسجد پیامبر ایراد کرد.
"افرادی که به هنگام سخنرانی فاطمه در فضای مسجد حضور داشته و کلمات او را میشنیدند، در فهم و درک سخن آن حضرت از همه مردم بهره کمتری نصیبشان شده است؛ چرا که این نطق حالت اهرمهایی را داشته که برای برداشتن سنگ ها به کار میروند؛ مرکز ثقل در اهرمها تحت فشار قرار نمی گیرند مگر به نسبت طول میله اهرم.
روی سخن فاطمه در این نطق افراد اندک و معدودی نبودند؛ مرکز قاعده این نطق هم که در مسجد قرار گرفت، هدفی جز این نبود که طنینی همانند طنین اذان برای آن به وجود آید. از این رو گرچه خطابه در مسجد ایراد شد، ولی برای فضایی دورتر از دیوارهای مسجد ایراد شد؛ حتی این نطق برای حدی تا مناره مسجد هم ایراد نشد، بلکه برای آن فضایی ایراد شد که مناره بدان مینگریست و برآن فراز آمده بود."سلیمان کتانی، فاطمه زهرا زهی در نیام، ص 233.
دخت پیامبر در این دوران کوتاه از عمر، پس از رحلت پدر بزرگوارش، سه خطبه بنابر آنچه در تاریخ ثبت است ایراد فرمود؛ یکی و یا نخستین آن سخنانی است که در هنگام تهاجم به خانه اش بیان فرمود؛ دوم سخنرانی در مسجد مدینه که همان خطبه معروف آن حضرت است که شرح آن را در پیش رو دارید؛ و گفتار سومش در جمع زنان مهاجر و انصار، که شرح آن نیز در همین کتاب آمده است.احتجاج، ج 1، ص 202؛ بحار، ج 28، ص 205، والامامة والسیاسة، ج 1، ص 19.
پس از کودتای سقیفه و جلو انداختن مفضول بر فاضل، آنگاه که به خانه علی (ع) هجوم آوردند تا از حضرتش بیعت بگیرند، حضرت زهرا(س) آمد کنار درب خانه و خطاب به مهاجمین و آنان که در مقابل این خیانت بزرگ ساکت نشسته اند چنین فرمود:
.jpg)
