خلاصه ابوبکر غصب فدک را با یک حدیث که راوی آن فقط خودش بود، توجیه کرد و آن را به پیامبر(ص) نسبت داد، و حضرت زهرا(س) هم با استدلال به آیات قرآنی این شبهات و توجیهات را رد کردند و آن را خیانت نامیدند؛ اما در هر حال چون قدرت در دست ابوبکر و ایادی او بود و زور و چماق حاکم بود نه منطق و استدلال، آنها به ظاهر حرف خود را پیش بردند و فدک را از دست اهل بیت (ع) بیرون آوردند.
تاکتیک مجدد ابوبکر
حال مجددا ابوبکر در مقام پاسخگویی برآمده و با سیاست بازی و زرنگی سعی در تبرئه کردن خود دارد:
"فقال أبوبکر": (پس ابوبکر به آن حضرت خطاب کرده و گفت:)
"صدق الله و [صدق ] رسوله و صدقت ابنته": (راست گفت خدا و راست گفت رسول خدا و دخترش هم راست میگوید.)
"أنت معدن الحکمة و موطن الهدی و الرحمة": (تو معدن حکمت هستی و جایگاه هدایت و رحمت میباشی.)
"و رکن الدین و عین الحجة": (و رکن دین و عین حجت خدا هستی.)
"لا أبعد صوابک و لا أنکر خطابک": (و دور نمی بینم درستی سخنت را و سخنانت را انکار نمی کنم.)
"هؤلاء المسلمون بینی و بینک ، قلدونی ما تقلدت": (این مسلمانها شاهد و قاضی بین من و تو هستند، آنچه را من به گردن گرفته ام (خلافت) همین مسلمانها به گردن من انداختند.)