پس در حقیقت ابوبکر این حرفها را از روی دیپلماسی و زرنگی و سیاست بازی خودش گفته و قصد عملی کردن آنها را نداشته است. متأسفانه باید گفت که این شیوه معمولا مورد عمل سیاستمداران بوده، و چه حقیقت هایی را در طول تاریخ قربانی این قبیل مصلحت تراشی ها و سیاست بازی ها کرده اند.
ابوبکر در ادامه کلام خود خطاب به حضرت میگوید:
"سابقة فی وفور عقلک": (تو - ای فاطمه (س) - در کمال عقل و خرد بر دیگران پیشی داری.)
"غیر مردودة عن حقک": (هرگز از حق خود محروم نشده ای.)
"و لا مصدودة عن صدقک": (و از سخن حق منع نشده ای.)
سیاست بازان همیشه در مقام حرف و شعار، از آزادی و احقاق حقوق مظلومان دم میزنند، ولی عمل آنان طور دیگری است. ابوبکر نیز طبق همین شیوه از حق حضرت فاطمه (س) و آزادی او در گفتن سخن حق دم زده است تا مردم حاضر در مسجد را فریب داده و عواطف آنان را کنترل کند، ولی فورا مسیر سخن خود را عوض میکند و برای توجیه کار خود یک حدیث جعلی را از پیامبر(ص) نقل کرده و میگوید:
"والله ما عدوت رأی رسول الله (ص) و لا عملت الا باذنه": (به خدا من از رأی و نظر پیامبر(ص) تجاوز و عدول نکردم، و عمل نکردم مگر به اذن و اجازه او.)
.jpg)
