"علی الخیر أدلتنا": (شما راهنمایان ما بر خوبی ها میباشید.)
"علی الخیر" جار و مجرور و متعلق به "أدلتنا" است که بر آن مقدم شده است.
"و الی الجنة مسالکنا": (و شما راهها و وسیله ما به سوی بهشت هستید.)
"و أنت یا خیرة النساء، و ابنة خیر الانبیاء، صادقة فی قولک": (و تو ای بهترین زنان، و دختر بهترین پیامبران، در سخن خود راستگو هستی.)
"ابن ابی الحدید" در شرح خود بر نهج البلاغه آورده است: از "علی بن الفارقی" که مدرس مدرسه غربی در بغداد بود (و احتمالا استاد ابن ابی الحدید هم بوده) سؤال کردم که آیا حضرت زهرا(س) در ادعای خود راست میگفت ؟ جواب داد: آری راست میگفت. پرسیدم: پس چرا ابوبکر فدک را به او برنگرداند؟ در جواب من تبسمی کرده و کلام لطیفی اظهار کرد و گفت: اگر آن روز به صرف ادعای فاطمه فدک را به او برگردانده بود، فاطمه فردا میآمد و ادعای خلافت برای شوهرش میکرد و ابوبکر هم چاره ای جز پذیرش سخن او نداشت، زیرا صداقت فاطمه را نسبت به فدک و هر آنچه ادعا میکند پذیرفته بود، بدون این که نیازی به بینه و شاهد داشته باشد. ابوبکر دید اگر امروز بخواهد فدک را واگذار کند، فردا هم باید خلافت را به علی (ع) بدهد؛ لذا از اول خواست ناامیدشان کند.شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج 16، ص 284.