آیت‌الله منتظری

البته احتمال دارد که معنای دو جمله این باشد: علی (ع) پیامبر(ص) را بر هر خویشی مقدم می‎داشت و در هر امر بزرگی او را مساعدت و یاری می‎کرد.

"لا یحبکم الا سعید و لایبغضکم الا شقی بعید": (دوست نمی دارد شما را مگر کسی که نیک سیرت باشد و دشمن ندارد شما را مگر افراد بدسرشت که از رحمت خداوند دور باشند.)

ابوبکر اینجا زرنگی و سیاست خود را به کار برده و برخورد ظاهری اش با حضرت زهرا(س) را به صورت محترمانه انجام داده است، تا مردم چنین تصور نکنند که ابوبکر با اهل بیت پیامبر غرض شخصی دارد. ابوبکر در حضور مردم از حضرت و خاندانش به بهترین وجهی ستایش می‎کند تا بتواند در پوشش این تعریف ها مردم را فریب داده و اعمال و مقاصد خود را به عنوان مصلحت اسلام و مسلمین توجیه کند. افراد سیاستمدار همیشه ظاهر امر را رعایت کرده ولی از پشت سر ضربه خود را می‎زنند.

البته ابوبکر نمی توانسته مقام حضرت زهرا(س) را انکار کند، و اگر می‎خواست با تندی جواب حضرت را بدهد مورد اعتراض واقع می‎شد و مردم را علیه خودش تحریک می‎کرد؛ او با زرنگی و نرمی با حضرت برخورد کرده و در ضمن حرف خودش را هم می‎زند.

ابوبکر در ادامه می‎گوید:

"فأنتم عترة رسول الله (ص) الطیبون، و الخیرة المنتجبون": (پس شما عترت پاک پیامبر خدا و برترین برگزیدگان خدا هستید.)