آیت‌الله منتظری

شعارهای ما که فقط با زبان گفته می‎شود و به دنبال آن عملی در کار نیست. شعار حقیقی آن چیزی است که از مغز و دل انسان برخیزد و او را به عمل وادارد؛ اصلا شعار مقدمه عمل کردن است.

در اینجا نیز که حضرت می‎فرماید: "والغدرة التی استشعرتها قلوبکم" یعنی: آن خیانت و ترک وفایی که شعار شما شده و در دلتان جای گرفته است.

پس من می‎دانستم که شما اهل کمک کردن و یاری رساندن به ما نیستید، اما این که برای شما خطابه ایراد می‎کنم و شما را مورد عتاب قرار می‎دهم به خاطر بیان درد و سوز دل و جوشش نفس است:

وقتی یک ظرف پر از آب شود شروع می‎کند به ریختن و سر رفتن، و این را در اصطلاح "فیضان" می‎گویند؛ نفس انسان هم همانند ظرف آب وقتی پر شد و شروع به ریختن و سر رفتن کرد، در اصطلاح می‎گویند: "فیضان نفس"، مانند این که روح هم سر رفته است. حالا حضرت می‎خواهند بفرمایند: آن قدر درد و سوز در دلم هست که سر می‎رود و می‎آیم خطابه می‎خوانم. "و لکنها فیضة النفس": ولی این سخنان من جوشش نفس و سوز دل است.

انسان وقتی غیظ پیدا کند تا یک مدتی ناراحتی اش را مخفی می‎کند،