(و کوشیدند پیامبر را [از شهر مدینه ] بیرون کنند و آنها بودند که اول بار دشمنی با شما را آغاز کردند.)
این جمله دنباله آیه سوره توبه است که درباره پیمان شکنی یهود مدینه نازل شده است؛ و از تطبیق این آیه با پیمان شکنی دار و دسته سقیفه معلوم میشود که به نظر حضرت زهرا(س) خیانت اینها کمتر از خیانت یهود اهل مدینه نبوده است.
(آیا از آنان میترسید؟ در حالی که سزاوارتر آن است که از خدا بترسید اگر ایمان داشته باشید.)
یعنی: آیا شما از این چند نفر که در سقیفه جمع شدند و با جوسازی خلیفه درست کردند میترسید؟ پس اگر ایمان به خدا داشته باشید همانا سزاوارتر آن است که از خدا بترسید.
خلاصه اینها از آنجا که آدمهای محافظه کاری شدند، با حکومت وقت به حسب ظاهر هماهنگ شدند و از امیرالمؤمنین (ع) و از حق دفاع نکردند؛ و حضرت در اینجا ضمن این که آنها را مؤاخذه و توبیخ میکنند، از ایشان گله مند نیز هستند؛ و در ادامه میفرمایند: شما حاضر نیستید برای دفاع از حقیقت، آسایش خود را به خطر اندازید.