همین که حق را بدانید و از آن دفاع نکنید این خود یک نوع شرک است؛ شرک منحصر به شریک قرار دادن در ذات و صفات حق تعالی نیست، بلکه اطاعت از کسی که خداوند اجازه نداده یا نهی از آن کرده هم نوعی شرک است؛ زیرا "اطاعت" نوعی پرستش است و پرستش باید فقط از خدا و برای خدا باشد؛ اطاعت از پیامبر(ص) و امام (ع) هم به اطاعت از خدا برمی گردد؛ زیرا خداوند اطاعت آنان را واجب کرده است.
حضرت به مردم حاضر در مسجد میفرماید: شما که ایمان خالص داشتید، چرا حالا بر خلاف عقیده تان با حکومت باطل سازگاری دارید و شرک میورزید؟!
حضرت در ادامه به آیات قرآن کریم تمسک کرده و میفرمایند:
(بدبختی و فقر باد بر قومی که سوگندهایشان را شکستند بعد از آن که عهد و پیمان بسته بودند.)
در سوره توبه آمده است: (و ان نکثوا ایمانهم من بعد عهدهم ) سوره توبه (9)، آیه 12. که حضرت زهرا(س) با مختصر تغییری در این آیه و ترکیب آن با آیه بعدی از آن در کلام خود استفاده کرده اند.