صفحه ۲۲۶

مردم به همان حال سابق باز خواهید گشت ؟" حال چگونه است که پس از رحلت پیامبر(ص) شما به یکباره عوض شده اید و سفارشهای قرآن را زیر پا گذاشته اید؟!

شاید این کلام گوشه ای هم به عمر داشته باشد. نقل کرده اند وقتی او شنید پیامبر(ص) از دنیا رفته است، عصبانی شد و گفت: مگر پیامبر(ص) می‎میرد؟! به او گفتند: قرآن خبر از رحلت پیامبر(ص) داده، آن وقت تو می‎گویی پیامبر(ص) نمی میرد؟!البته بعضی از مورخان معتقدند این گفتار عمر یک کار سیاسی بود؛ زیرا هنگامی که او چنین سخنی گفت، هنوز اصحاب سقیفه برای مسأله رهبری نتوانسته بودند به تصمیم مطلوبی برسند و عمر می‎خواست اعلام رحلت پیامبراکرم (ص) تا زمان تصمیم گیری قطعی به تأخیر افتد؛ و لذا پس از تصمیم، رحلت آن حضرت فورا اعلام شد و به دنبال آن سقیفه کار خود را عملی کرد.

(فی ممساکم و مصبحکم )
(در شبانگاهتان و صبحگاهتان.)

"مصبح" و "ممسی" هر دو یا معنای مصدری دارند و یا اسم زمان و مکان هستند و به معنای "صبحگاه" و "شبانگاه" می‎باشند. یعنی: قرآن را شما صبح و شب می‎خواندید و از مضامین آن اطلاع داشتید.

(هتافا و صراخا، و تلاوة و الحانا)
(با صدای بلند و با ناله و فریاد، و با تلاوت و با نغمه و آهنگ.)

یعنی: یک عده از شما با صدای بلند قرآن را تلاوت می‎کردند و عده دیگر با ناله و همراه با فریاد، و عده ای دیگر به صورت معمولی و عده ای نیز با صوت و آهنگ قرآن را می‎خواندند.

ناوبری کتاب