حضرت را به مدینه دعوت کرده و اولین حکومت اسلامی را تشکیل دادند، و در حقیقت با فداکاری اینها بود که نهال نوپای اسلام محکم و پابرجا شد.
روی این اساس حضرت خطاب به آنان میفرماید: "و حضنة الاسلام" یعنی: ای حافظان اسلام که اسلام در دامن شما رشد و توسعه پیدا کرد.
"غمیزة" یعنی: ضعف؛ حضرت در اینجا انصار را مورد توبیخ و سرزنش خود قرار داده و میفرمایند: چرا این قدر نسبت به حق من از خود ضعف نشان میدهید؟ در واقع میخواهند بفرمایند: شما که بازوان ملت اسلام بودید و اسلام در دامن شما رشد پیدا کرد و همواره مطیع پیامبر(ص) بودید، چگونه است که الان در مقابل این همه ظلمی که به عترت پیامبرتان میشود ساکت نشسته اید و از حریم آنان دفاع نمی کنید؟
مرحوم مجلسی میگوید: احتمال دارد "غمیضة" باشد که از "غمض" به معنای چشم پوشی کردن میآید؛ یعنی: چرا از حق من چشم پوشی میکنید؟
"سنة" مصدر باب "وسن، یوسن" است، یعنی: چرت زدن، و به معنای غفلت هم به کار رفته است. در قرآن کریم آمده است: