(بر چه کسی وارد میشود عذابی که خوار میکند او را، و فرود آید بر او عذابی که پایدار است.)
در اینجا حضرت زهرا(س) ترکیب بدیعی از دو آیه قرآن آورده اند: آیه اول در سوره انعام است که در عبارت قبلی آن را خواندیم، و آیه دوم در سوره زمر، و هر دو آیه حکایت قول پیامبراکرم (ص) است که خطاب به قوم خود و مشرکان میگوید: "و برای هر خبری وقت و موعدی است، و به زودی خواهید دانست چه کسی گرفتار عذابی میشود که در این دنیا او را ذلیل و خوار کرده و در روز قیامت هم به عذابی همیشگی دچار خواهد شد."
مفسران در اینجا گفته اند: منظور از "عذاب یخزیه" عذاب در همین دنیاست که خواری و ذلت و بدبختی است، و مراد از "عذاب مقیم" عذاب قیامت میباشد؛ برای این که عذاب قیامت است که پایدار و همیشگی است.
البته بعضی از شارحان خطبه، آیه دوم را اقتباسی از آیه 39 سوره هود دانسته اند،از باب نمونه رجوع کنید به بحارالانوار، چاپ جدید، ج 29، ص 281. که درست نیست؛ برای این که در ابتدای این آیه