آیت‌الله منتظری

3 - طبق شهادت تاریخ، حضرت زهرا(س) در منطقه فدک تعدادی کارگر و کشاورز داشتند و وقتی ابوبکر می‎خواست فدک را از آن حضرت غصب کند عده ای مأمور فرستاد تا کارگرهای حضرت زهرا(س) را از آنجا بیرون کنند؛ پس می‎توان نتیجه گرفت که آن حضرت قبل از رحلت پیامبر(ص) اختیار فدک را به عهده داشته اند، و این طور نبوده که فدک بعد از رحلت رسول خدا(ص) به حضرت زهرا(س) رسیده باشد.ممکن است کسی اشکال کند که چه ایرادی دارد بگوییم نماینده یا کارگرهایی که حضرت زهرا(س) داشته اند، بعد از رحلت رسول خدا(ص) از سوی آن حضرت در منطقه فدک مشغول به فعالیت شدند، یعنی مالکیت فدک توسط حضرت زهرا(س) بعد از رحلت پیامبر(ص) صورت گرفته و بنابراین مراد از ارث همان ارث مصطلح بوده باشد؟ در جواب این اشکال باید گفت: غصب فدک در مدت بسیار کوتاه پس از رحلت پیامبر(ص) صورت پذیرفته و در این مدت کوتاه و با توجه به اوضاع بحرانی پس از رحلت پیامبر(ص)، بسیار بعید به نظر می‎رسد که حضرت زهرا(س) اقدام به فرستادن کارگر و نماینده در آن منطقه وسیع کرده باشند؛ علاوه بر این تاریخ و روایات شیعه و سنی تصریح بر این مطلب دارند که فدک در زمان حیات رسول خدا(ص) و توسط آن حضرت به حضرت فاطمه (س) اعطاء شده است و آن حضرت قبل از رحلت پیامبر(ص) در آن منطقه کارگر و وکیل داشته اند.

پس با توجه به این شواهد و قرائن، می‎توان گفت منظور از ارث آن ارث اصطلاحی که پس از فوت پدر به فرزند می‎رسد نیست، بلکه شامل مطلق چیزهایی است که از والدین به فرزندان منتقل می‎شود، چه در زمان حیات ایشان باشد یا بعد از فوت آنان. و این مطلب شاهد عرفی هم دارد که برای تقریب به ذهن عرض می‎کنم: مثلا خود ما می‎گوییم فلانی هوش و استعداد را از پدرش به ارث برده است، یا شجاعت را از