صفحه ۱۹۷

همگی مشمول این آیه می‎باشند؛ پس چرا آنان به روایتی که بر خلاف مفاد عموم آیه است تمسک می‎کنند؟

(4) (و قال: یوصیکم الله فی أولادکم للذکر مثل حظ الا نثیین ) سوره نساء (4)، آیه 11.

(و فرموده است: "و سفارش می‎کند خدا شما را درباره فرزندانتان، برای پسر همانند سهم دو دختر باشد".)

این آیه نیز به طور عموم، مسأله ارث و سهم دختر و پسر را معین می‎کند.

(5) (و قال: ان ترک خیرا الوصیة للوالدین و الاقربین بالمعروف حقا علی المتقین ) سوره بقره (2)، آیه 180.

(و نیز خدای متعال فرموده: "[کسی که آثار مرگ را در خود دید] اگر مالی برجای نهاده، باید نسبت به والدین و دیگر نزدیکان خود به آنچه معروف [و تکلیف ] است وصیت کند، و این حقی برای پرهیزکاران است".)مفاد این آیه نیز والدین و تمام بستگان میت را به طور کلی نسبت به اموال او که به "خیر" تعبیر شده است تا حدودی ذی حق دانسته است؛ هرچند به نظر بعضی از مفسران، آیات ارث ناسخ این آیه اند، ولی به هر حال بر اساس آیه فوق حضرت زهرا(س) که قطعا از اقربا و بستگان پیامبر(ص) می‎باشند خود را نسبت به اموال پیامبر ذی حق می‎دانند، خواه عنوان ارث بر آن گفته شود یا نه.

(و زعمتم أن لا حظوة لی و لا ارث من أبی و لا رحم بیننا) احتمال دارد که جمله "لا حظوة لی" به آیه (للذکر مثل حظ الانثیین )، و "لا ارث من أبی" به آیه (ان ترک خیرا...) بازگردد، و جمله "لا رحم بیننا" به آیه (و اولوا الارحام بعضهم أولی ببعض) مربوط شود.

(و گمان کرده اید که بهره ای برای من نیست و نه ارثی از پدرم، و بین ما هیچ خویشاوندی وجود ندارد؟!)

ناوبری کتاب