"عهد" هم به معنای دیدارکردن و ملاقات کردن آمده و هم به معنای شناختن و دانستن، و معمولا به ملاقاتی میگویند که در آن نوعی شناخت و آگاهی هم هست. عرب وقتی میگوید: "عهدی به قریب"، یعنی: تازه او را دیده ام. در اینجا هم منظور این است که شما همین تازگی با پیامبر(ص) دیدار داشته و با او بوده اید و سفارشهای او را شنیده اید.
رحلت پیامبر(ص) در واقع زخم بزرگی به اهل بیت (ع) و علاقه مندان آن بزرگوار وارد کرد. "کلم" یعنی: زخم و جراحت، و "رحیب" از ماده "رحب" به معنای وسعت است؛ حضرت میخواهند بفرمایند: این زخمی که به واسطه رحلت پیامبراکرم (ص) بر قلوب ما وارد شده هنوز وسیع و تازه است.
هنوز ما داغدار و عزادار هستیم و قلوبمان جریحه دار، و شما با ما این گونه رفتار میکنید.
از این جملات به خوبی فهمیده میشود که جریان فدک و ایراد خطبه توسط حضرت زهرا(س) در همان روزهای اول رحلت پیامبر(ص) اتفاق افتاده؛ و در بعضی از تواریخ آمده که روز دهم رحلت آن حضرت بوده است. به هرحال هنوز اهل بیت (ع) عزادار بوده اند.