صفحه ۱۶۰

حضرت استعاره "استعاره" نوعی مجاز است، مانند: استعمال کلمه "اسد" - شیر - برای مرد شجاع، به مناسبت خصلت شجاعتی که در هر دو می‎باشد. به کار رفته است؛ یعنی: نفاق به مثابه تیغ هایی که بر اهل حق و حقیقت فرود می‎آید در میان شما پدیدار گشت.

(2) (و سمل جلباب الدین )
(و لباس دین و معنویت کهنه و فرسوده شد.)

"جلباب" چیزی شبیه عبا و چادر است که تمام بدن انسان را می‎پوشاند؛ و از آن جهت به دین "جلباب" گفته شده که تمام زوایای زندگی فردی و اجتماعی دینداران را می‎پوشاند و دربر می‎گیرد. "سمل" یعنی: کهنه شد.

حضرت می‎فرماید: پیش از رحلت پیامبر(ص) دین و معنویت تمام جامعه را پوشانده بود؛ یعنی: همه کارها و امور جامعه بر اساس موازین دینی تنظیم شده بود، ولی با رحلت آن حضرت این پوشش کهنه و فرسوده شد.

(3) (و نطق کاظم الغاوین )
(و گمراهان ساکت به سخن درآمدند!)

وقتی پیامبر(ص) از دنیا رفت، آن گمراهانی که تا به حال سکوت اختیار کرده بودند و منتظر فرصت و موقعیت بودند، از فرصت استفاده کرده و به سخن درآمدند و همه کاره شدند. وقتی افرادی همچون ابوسفیان که دشمنی او با اسلام آشکار بوده است می‎آیند و میدان دار

ناوبری کتاب