صفحه ۱۴۹

"منی" به معنای مبتلا شدن است، و "بهم" جمع "بهمة" است و به آدمهای شجاعی که منطق و استدلال سرشان نمی شود می‎گویند. گاهی اوقات شاه در رژیم گذشته این گونه افراد را استخدام می‎کرد تا به بعضی از خواسته های خود برسد. یک آدمهایی که شجاعند ولی منطق سرشان نمی شود. پیغمبر(ص) گرفتار یک چنین آدمهایی بود، تا این که با زحمت های زیاد آنها را کنار زد و راه را برای پیشرفت اسلام هموار کرد.

(و ذؤبان العرب )
(و گرگهای عرب.)

پیامبر(ص) به شجاعانی از عرب مبتلا شدند که همانند گرگ درنده خو بودند. خصلت گرگ درندگی است و اندازه و احتیاج سرش نمی شود، همین طور گوسفندان را می‎درد؛ مثل شیر و پلنگ و دیگر درندگان نیست که به اندازه احتیاجش شکار کند، بلکه هرچه جلوی راهش باشد می‎درد. اینها نیز گرگ صفت و درنده خو بودند و کارشان قتل و غارت بود و از منطق بویی نبرده بودند.

(و مردة أهل الکتاب )
(و سرکشان از اهل کتاب.)

معمولا اهل کتاب - بخصوص مسیحی ها - اهل حمله و یورش نبودند، ولی پیامبر(ص) مبتلا به بعضی از اینها بودند که حتی از دستورات تورات و انجیل خودشان هم تمرد و سرپیچی می‎کردند، مثل یهودی های مدینه که باعث خیلی از جنگ ها علیه پیامبر(ص) بوده و با کفار و مشرکان هم دست و هم پیمان شده بودند.

ناوبری کتاب