به هر حال حضرت میخواهند وضعیت بد و بیچارگی آن مردم را قبل از اسلام یادآوری کنند که چه زندگی اسفباری داشته، و حالا به کجا رسیده اند.
4 - ضعف روحی:
"أذلة" یعنی: مردمانی ذلیل و خوار بودید. "خاسئین" یعنی: مطرود و رانده شده از جامعه بودید. از اجتماع و آداب اجتماعی چیزی نمی دانستید و از نظر روحی بی شخصیت و محروم بودید.
"تخطف" به گرفتن همراه با سرعت میگویند. این معلوم است که قدرتمندان از مردم ضعیف به عنوان نوکر و برده بیگاری میکشند و از آنها در جهت منافع خود بهره برداری میکنند.
این جمله حضرت زهرا(س) اشاره است به آیه شریفه که میفرماید: (واذکروا اذ أنتم قلیل مستضعفون فی الارض تخافون أن یتخطفکم الناس فآواکم و أیدکم بنصره و رزقکم من الطیبات لعلکم تشکرون ) سوره انفال (8)، آیه 26. یعنی: "به یاد آورید آن زمانی را که شما گروهی ضعیف و اندک در این سرزمین بودید و میترسیدید که دیگران شما را بربایند، ولی خداوند پناهتان داد و شما را یاری کرد و از چیزهای پاکیزه روزیتان کرد، باشد که شکر خدای را به جا آورید."