هر کس عطشی داشت و تشنه بود، میآمد و بالاخره از شما یک نوع بهره برداری میکرد؛ مثل آن شیر مخلوط به آبی که هر کس هوس میکرد، میآمد و یک لیوانش را برمی داشت و میخورد؛ همانند مالی که صاحب نداشته باشد.
"نهزة" به معنای فرصت است، و به معنای غنیمت و شکار هم آمده است؛ یعنی: قدرتمندان هر طمعی که داشتند به سراغ شما آمده و از منابع و سرمایه های شما استفاده میکردند و شما را وسیله رسیدن به طمع های خود قرار داده بودند.
آن روزها که وسایل گرمازا کم بود، برای گرم کردن خود و پخت و پز آتش روشن میکردند. آتشی که آن روزها روشن میکردند معمولا با هیزم و چوب بوده است، و کسی که میخواست آتشی روشن کند تعدادی چوب را به زحمت جمع آوری کرده و یک آتشی روشن میکرد. آن وقت هر کسی که میخواست آتش روشن کند و عجله هم داشت و فرصت جمع آوری چوب را نداشت، همین طور میآمد و یکی از آن چوبها را برمی داشت و میرفت و به این گونه آتش آن فرد تمام میشد و از بین میرفت. اگر بنا باشد که هر آدمی از یک طرف شتابزده بیاید و یکی از این چوبها را بردارد و ببرد، آتش از بین خواهد رفت و خود آن شخص بی آتش میشود.