البته در اینجا منظور از نسبت، فراتر از نسبت خویشاوندی است؛ زیرا اگر نسبت ظاهری و فامیلی منظور بود، افرادی مانند ابوبکر و عمر هم با پیامبر(ص) نسبت داشتند و هر دوی آنها پدر زنهای پیغمبر(ص) بودند، ابوبکر پدر عایشه بود و عمر هم پدر حفصه؛ پس معلوم میشود منظور از نسبت یک نحوه اتحاد روحی و معنوی و فکری با پیامبر(ص) است که موجب شده است آن حضرت در آغاز ورود به مدینه علی (ع) را به برادری برگزینند و با ایشان عقد اخوت ببندند.
چگونگی آغاز رسالت
(پس پیامبر(ص) رسالت خود را به مردم رساند در حالی که آنان را آشکارا از عذاب الهی ترساند.)
"صدع" در اصل به معنای شکافتن است، از باب این که او سکوت را میشکافد و چیزی اظهار میشود که جو غالب را دگرگون میسازد. در آیه قرآن هم که میفرماید: (فاصدع بما تؤمر) سوره حجر (15)، آیه 94. یعنی: "أظهر بما تؤمر" آنچه را که مأمور شده ای اظهار و بیان کن.
در حقیقت رسالت پیامبراکرم (ص) برخاسته از شرایط موجود جامعه آن روز نبود، بلکه برخلاف شرایط اجتماعی و جو حاکم و مسیر طبیعی جامعه بود؛ و روی همین اساس ابلاغ رسالت توسط پیامبر(ص) و انذار مردم، جو غالب آن زمان را شکافته و سکوت محضی را که حاکم شده بود شکست.